ΠΟΛΙΤΙΚΗ KAI ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

Οι έννοιες του εθνικισμού και του πατριωτισμού είναι έννοιες οι οποίες αρκετές φορές με έχουν βάλει σε σκέψεις και μου έχουν θέσει ερωτηματικά, το κατά πόσο αλληλένδετες είναι μεταξύ τους (ως έχουν επικρατήσει να παρουσιάζονται). Ιδιαίτερα όμως με έχει προβληματίσει η στάση ορισμένων ατόμων εντός και εκτός του Πανεπιστημίου , όσον αφορά το θέμα του πατριωτισμού και κυρίως με τις έννοιες που τον συνδέουν.
Αρκετές φορές έχω ακούσει, τόσο από τον γραφικό ακροδεξιό θίασο που παρελαύνει τον τελευταίο καιρό στις τηλεοπτικές εκπομπές , όσο και από φοιτητές της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, κομπασμούς περί πατριωτισμού και έχω παρατηρήσει ρεσιτάλ πατριωτικής ψευτοπαλληκαριάς (θα τους ζήλευε ακόμη και ο κινηματογραφικός Λεωνίδας). Παραβάλλουν έναν λανθάνων πατριωτισμό, ο οποίος είναι τυπολατρικός, συνδέοντας τον με αυταρχικά ιδεολογήματα και ρατσιστικές αντιλήψεις που θυμίζουν έντονα Γκαίμπελς και Μακάρθυ.
Εγώ προσωπικά , πιστεύω πως ο πραγματικός πατριωτισμός ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει με αυτόν τον αστικό πατριωτισμό και εθνικισμό που προβάλλεται και ό ,τι άλλο οπισθοδρομικό συνεπάγεται αυτών (όπως ο ρατσισμός , ο αυταρχισμός , ο φασισμός , ο μιλιταρισμός κ.τ.λ).
Πιστεύω πως ο πατριωτισμός είναι μια αξία που κατέχει μόνο ο πραγματικά ελεύθερος συνειδητοποιημένος δημοκρατικός άνθρωπος , ο οποίος αποτελεί μέρος του κυρίαρχου λαού. Είναι αυτός ο πατριωτισμός που πηγάζει από την εργατική τάξη, ο οποίος συνδέεται άρρηκτα με την κοινωνική πάλη. Και όμως ο πατριωτισμός έχει καπηλευτεί και χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από ορισμένα άτομα και ομάδες , προκειμένου αυτά να επιβληθούν τυραννικά , να καταπιέσουν , να γευτούν την εξουσία. Χρησιμοποιείται εντέχνως τόσο από την παλιά όσο και την σύγχρονη ακροδεξιά για να καλύψει την κοινωνικοοικονομική ανισότητα που στην ουσία πρεσβεύει σαν αντιπροοδευτικός μοχλός πολιτικής συντήρησης και αυταρχισμού.
Αυτά αποδεικνύονται από την ίδια την ιστορία…!!!
Για παράδειγμα , κανείς δεν ξεχνά τους γερμανοτσολιάδες – ταγματασφαλίτες που από τον υπερβάλλων «πατριωτισμό» τους συνεργάσθηκαν ανοικτά με τους Γερμανούς κατακτητές κατά την Κατοχή , ενώ μετά την Απελευθέρωση τιμήθηκαν σαν ήρωες από το αμερικανόδουλο μετεμφυλιακό κράτος. Ούτε και τη χούντα που κραύγαζε το περίφημο « Ελλάς – Ελλήνων – Χριστιανών» την ώρα που το τανκ της τσαλαπατούσε την ελληνική σημαία στη πύλη του Πολυτεχνείου.
Όλοι αυτοί λοιπόν οι επαγγελματίες – « εθνικόφρονες» πολιτικοί , με υπέρμετρη υποκρισία εμμένουν στους τύπους , στις εξωτερικές εξάρσεις του δήθεν πατριωτισμού τους , θέλοντας να εκμεταλλευθούν το αγνό πατριωτικό αίσθημα του ελληνικού λαού. Αυτό το πατριωτικό αίσθημα – ασκώντας τη μαύρη προπαγάνδα τους – θέλουν στην πορεία να το διαστρεβλώσουν και να το αλλοιώσουν σε βαθμό επικίνδυνο.
Είναι αυτή η μειοψηφία που μυρίζει εθνικισμό, σκουριά και αρχαιοπληξία που αλληθωρίζει σε δημαγωγικές πρακτικές Αλκιβιάδη, οι πολιτικοί απόγονοι των ριψάσπιδων , των συνεργατών των Γερμανών και των προσκυνημένων.
Πρόκειται για τους εκπροσώπους μιας πολιτικής που κραδαίνει την σημαία όχι ως σύμβολο αγώνων (αφού ποτέ δεν συμμετείχαν σε αυτούς τους αγώνες), αλλά εις βάρος αυτών που έδωσαν το αίμα τους για την υπεράσπιση της (βλ. Εμφύλιος).
Βέβαια, δεν θέλω να παραλείψω και τα γεγονότα που έχουν να κάνουν με τις εθνικές επετείους ( και κυρίως με την 28η Οκτώβρη που μας πέρασε ) αλλά και το ζήτημα που θίχτηκε με το εάν θα γίνονται ή όχι παρελάσεις.
Όσον αφορά την ουσία της 28ης Οκτώβρη, έχει αληθινό νόημα και πραγματικό περιεχόμενο, που βρίσκεται στον αντίποδα των όσων πρεσβεύουν οι σύγχρονοι θιασώτες του δικτάτορα Μεταξά και οι επίδοξοι στρατονόμοι της νεολαίας. Τέλος, όσον αφορά και τις παρελάσεις , οφείλω να πω πως δεν είναι το ζήτημα εάν θα γίνονται ή όχι μαθητικές παρελάσεις , αλλά η σημαία που θα τιμάται σε αυτές (αλλά και σε παρόμοιες εκδηλώσεις )και το μήνυμα που θα εκπέμπεται θα είναι η σημαία και το μήνυμα του Πολυτεχνείου, του ηρωικού ΕΛΑΣ και ΕΑΜ και όχι η σημαία του Πατακού, των ταγματασφαλιτών και των «μονόδρομων», ΝΑΤΟικών ή ευρωενωσιακών