ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ (?)

Με το άρθρο αυτό έχουμε ως στόχο να κάνουμε γνωστή την κατάσταση που επικρατεί σχετικά με τη σίτιση, τη στέγαση και τη μεταφορά και γενικότερα τη φοιτητική μέριμνα στα τμήματα της Ορεστιάδας. Στην <<ισχυρή>> Ελλάδα λοιπόν της ανάπτυξης, η κατάσταση στην καθημερινή ζωή των φοιτητών που υποτίθεται πως λαμβάνουν Δημόσια, Δωρεάν παιδεία είναι εντελώς δυσανάλογη. Συγκεκριμένα:

ΖΗΤΗΜΑ 1ον ΣΤΕΓΑΣΗ

<<Καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία>> αναφέρει στους στίχους του παλιού λαϊκού άσματος. Κυριολεκτώντας φυσικά αφού τα δωμάτια που στεγάζονται οι φοιτητές δεν ξεπερνούν τα 20 τετραγωνικά για δύο άτομα. Ίσα να χωράει δύο κρεββάτια, ένα γραφείο και μια υποψία μπάνιου. Μέχρι στιγμής αυτά νοικιάζονται από ιδιώτες, ενώ για να καλυφτούν οι ανάγκες λόγω της μεγάλης καθυστέρησης δημιουργίας εστιών αναγκαστικά νοικιάστηκαν μέχρι και δωμάτια ξενοδοχείων. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι ο αριθμός των φοιτητών που στεγάζονταν δωρεάν παρέμεινε ίδιος παρά το γεγονός ότι κόπηκε το επίδομα στέγασης που δινόταν σε φοιτητές που ενώ είχαν δικαίωμα εστίας νοίκιαζαν σπίτι με την βοήθεια του επιδόματος. Ο αριθμός πλέον αυτών που μένουν σε εστία είναι περίπου 45 σε σύνολο 600 ενεργών(δηλαδή 7,5%!!!). Την ιδιά στιγμή που οι ανάγκες για στέγαση ξεπερνούν το 85% των φοιτητών προερχονταί από λαικές οικογένειες. Όσο για τις εγκαταστάσεις, απλά δεν είναι φτιαγμένες για εστίες… Στην ούρα λοιπόν και όποιος προλάβει τον κύριο είδε… για ένα κεραμίδι. Δεν το πετάμε καλύτερα σε κανά κεφάλι, να πίασει τόπο; Άλλωστε πιάνει και το <<βύσμα>> είναι μέσα στο πακέτο των πελατειακών σχέσεων που μας προσφέρουν οι προσφιλείς παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μέσα στα ΑΕΙ.

ΖΗΤΗΜΑ 2ον ΜΕΤΑΦΟΡΑ

<<Η μοίρα κάθε σταχτοπούτας να περιμένει να γίνει η κολοκύθα άμαξα>>-τι γίνεται όμως αν παύει η κολοκύθα να γίνεται άμαξα; Ενώ τα προηγούμενα χρόνια γινόταν τα απολύτως απαραίτητα δρομολόγια με λεωφορείο της σχολής από και προς την λέσχη και τις εστίες του PICO, ξαφνικά ο δήμος απέσυρε τον όδηγο που είχε παραχωρήσει με αποτέλεσμα όλες οι μετακινήσεις των φοιτητών στην πόλη να γίνονται με το <<πεζω 2>>.

ΖΗΤΗΜΑ 3ον ΣΙΤΙΣΗ

Άλλη μια πονεμένη ιστορία που εκτυλίσσεται…Το ποσό που το κράτος δίνει για κάθε φοιτητή για να φάει επαρκώς πρωί βράδυ(όπου δεν είναι ήδη ιδιωτικές λεσχές) αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 1,60€, όσο δηλαδή κοστίζει μια τυρόπιτα. Δεν είναι λοιπόν αφύσικο που μια μετά την άλλη οι λέσχες παραδίδονται στην αγκαλιά του ιδιώτη με το αζημίωτο φυσικά και με αποτέλεσμα κάτι παραπάνω από επικίνδυνο σε ότι έχει να κάνει με την ποιότητα (καθώς ουδείς ιδιώτης ενδιαφέρεται για αυτήν παρά μόνο για τα κέρδη του). Στην Όρεστιάδα υπάρχει αντίτιμο 2,20€. Δεν είναι τυχαίο… Χρόνια τώρα υπάρχει το παιχνίδι της λεγόμενης υποχρηματοδότησης. Δηλαδή το κράτος των μονοπωλίων εξυπηρετώντας τα συμφεροντα των ιδιωτών και όχι των φοιτητών δίνει λιγότερα χρηματά από όσα χρειάζονται με αποτέλεσμα ολοένα να μειώνεται η ποιότητα της τροφής, η ποσότητα στις μερίδες, οι συνθήκες υγιεινής να χειροτερεύουν και το προσωπικό που απασχολεί να μην επαρκεί. Τέλος η παραχώρηση τους στους ιδιώτες παρουσιάζεται σαν <<φυσική συνέχεια>> και σανίδα σωτηρίας από την άσχημη κατάσταση που έχει δημιουργήσει η συνολικότερη πολιτική που ακολουθείται στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης με την υποχρηματοδότηση, τις αποφάσεις της ΕΕ για πλήρη ιδιωτικοποίηση της παιδείας και την ένταση των ταξικών φραγμών.


Η πρόταση μας πάνω στο ζήτημα της σίτισης-στέγασης και της μεταφοράς είναι ξεκάθαρη και δεμένη άρρηκτα με τη γενικότερη θέση μας για την παιδεία. Για να λειτουργήσει η φοιτητική μέριμνα με βάση τις ανάγκες των φοιτητών δεν αρκούν τα ψίχουλα του 7% επί του κρατικού προϋπολογισμού που δίνονται, δηλαδή ότι ξεμένει από τις φιέστες και τα εξοπλιστικά προγράμματα των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ που ξεπερνούν το 40% του προϋπολογισμού. Χρειάζεται γενναία αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 15% επί του κρατικού προϋπολογισμού για να είναι η παιδεία πραγματικά δημόσια και δωρεάν στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών. Η φοιτητική μέριμνα, δηλαδή τα εστιατόρια, η μεταφορά και οι εστίες για εμάς πρέπει να είναι στην πλήρη ευθύνη του πανεπιστημίου και όχι των ιδιωτών και τα όργανα διοίκησης τους να είναι αντιπροσωπευτικά για όλους τους φορείς που εμπλέκονται στην ακαδημαϊκή ζωή. Θεωρούμε ότι χρειάζεται αύξηση των δρομολογίων ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των φοιτητών και να είναι δωρεάν με το πάσο όλες οι μεταφορές. Σε ότι αφορά τη στέγαση συγκεκριμένα πρέπει να δίνονται δωρεάν δωμάτια για όσους φοιτητές σπουδάζουν μακριά από τα σπίτια τους και η οικογένεια τους έχει εισόδημα κάτω από 35.000 ευρώ. Δωρεάν δωμάτια χωρίς κριτήρια χρειάζεται να δίνονται σε όσους έχουν άνεργο στην οικογένεια, έχουν χάσει γονιό, έχουν γονιό με σοβαρό πρόβλημα υγείας, στους πολύτεκνους, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, σε αλλοδαπούς φοιτητές από χώρες που πλήττονται από τον ιμπεριαλισμό. Χρειάζεται άμεσα να ανεγερθούν νέες εστίες με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, να συντηρηθούν οι υπάρχουσες από το κράτος και μέχρι τότε να επινοικιαστούν δωμάτια. Θεωρούμε ότι πρέπει να δίνεται και υποτροφία 300 ευρώ το μήνα στους φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από τα σπίτια τους και έχουν οικογενειακό εισόδημα κάτω από 35.000 ευρώ. Ο δρόμος για να επιτευχθούν αυτά τα αιτήματα χρόνων δε λέμε ότι είναι εύκολος και προφανώς δεν λύνεται σε γραφεία και με στημένους ψευτοδιαλόγους. Είναι ο δρόμος της ρήξης και της σύγκρουσης, του αγώνα για ενιαία ανώτατη εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες.