ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΟΞΥΝΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Ζητιανεύοντας αιωνιότητες
Ζητιάνοι ζητούν από ζητιάνους
Αυτά που οι ίδιοι δεν έχουν
Ταξιδεύοντας στους ωκεανούς
Μία όαση τατουάζ στο δέρμα
Λαβύρινθος συνείδησης, με νέα τραγούδια να γεννιούνται
Περιπλανώμενος
Ληστής γαλαξιών και ατέλειωτων συνόρων
Τι μεγάλο ταξίδι, τι μεγάλο ταξίδι
(todo tiende-ojos de brujo)


Ένα μουσικό κίνημα γεννιέται..

Η Παλαιστίνη και η Βενεζουέλα, οι εξεγέρσεις των νέων στη Γαλλία, οι καταλήψεις των φοιτητών στην Ελλάδα, ο πόλεμος στο Ιράκ και στο Λίβανο, οι πέντε Κουβανοί γίνονται τραγούδια και ένα μουσικό κίνημα χωρίς σύνορα γεννιέται…
Στο Μεξικό και τη Σουηδία, στις ΗΠΑ και την Αθήνα, στη Βαρκελώνη και τη Σενεγάλη υπάρχει κάτι κοινό. Υπάρχουν μουσικοί και καλλιτέχνες που απέναντι στην εμπορευματοποίηση της μουσικής τραγουδούν την επανάσταση και την αντίσταση σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Στις αρχές τις προηγούμενης δεκαετίας το λεγόμενο πολιτικό τραγούδι σίγουρα παρουσίασε ύφεση καθώς όπως είναι φυσικό το τραγούδι ακολουθεί την πορεία του λαϊκού κινήματος. Κάπου τότε εμφανίζονται και τα πρώτα σχήματα που άρχισαν να μιλούν ξανά για τους αγώνες και την καταπίεση των εργαζομένων. Πρωτοπόροι σε αυτό ήταν οι Ισπανοί Mano Negra και οι Γάλλοι Zebda. Με την άνοδο του hip hop εμφανίζονται και τα πρώτα σχήματα πολιτικού hip hop στην Ευρώπη όπως οι NTM.

Κάπου εκεί αρχίζει μια μικρή μουσική ιστορία…

Οι αγώνες των λαϊκών κινημάτων αρχίζουν να εντείνονται και πλέον όλα τα είδη της σύγχρονης μουσικής αποκτούν τους πολιτικούς εκφραστές τους. Μουσικοί από hip hop (dead prez, active member, loop troop), electronica (up, bustle and out, thievery corporation) ska (ska-p, banda bassoti, manu chao, los de abajo) rock (rage against the machine, manic street preachers, radio4), reggae (gentleman, capleton, vybz cartel) underground (asian dub foundation, fun-da-mendal), nu-jazz (youngblood brass band), heavy metal (brujeria), ethnic (ojos de brujos) τραγουδούν για τους αγώνες που γίνονται και συμμετέχουν σε αυτούς σε κάθε έκφρασή τους
Μετά τις 11-9-2001 και στη σκιά του πολυφημισμένου ¨αγώνα κατά της τρομοκρατίας¨ πολλοί καλλιτέχνες, ειδικά στις ΗΠΑ, βρέθηκαν στο στόχαστρο της άρχουσας τάξης.. Στον υπόλοιπο πλανήτη όμως μία σειρά δίσκων και τραγουδιών δήλωναν την αντίθεση τους σε αυτόν τον άτυπο πόλεμο κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δίσκοι και τραγούδια μανιφέστα ενάντια στην νέα τάξη του κεφαλαίου όπως:

Made in medina-rachid taha
Un altro giorno d’amore-banda bassoti
Que corra la voz-ska-p
Know your enemy-manic street preachers
Toxicity-system of a down
Enemy of the enemy-asian dub foundation
Στον καιρό του αλλόκοτου φόβου-active member
Bari-ojos de brujos

Αυτά αποτελούν μόνο ένα μικρό δείγμα μίας σειράς πολιτικών δίσκων που κυκλοφόρησαν στη σκιά τις 11-9. Από το 2001 και μέχρι σήμερα είναι πάρα πολλές οι μουσικές συλλογές διαμαρτυρίας και επαγρύπνησης που κυκλοφόρησαν. Ενδεικτικά κάποιοι τίτλοι:

rock against Bush
not in our name
songs and artists that inspired Fahrenheit 9/11
free the P

και πάρα πολλές ακόμα..

Ένα κίνημα δίχως σύνορα και μουσικούς διαχωρισμούς παίρνει τη θέση του στα αναχώματα έτοιμο για νέους αγώνες κόντρα στη υποταγή, την υποκουλτούρα και το συμβιβασμό… ¨γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδερφέ μου από τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο¨

Αυτή είναι η τάξη μου,αυτοί είναι οι άνθρωποι μου

είμαστε εργάτες, η επιλεγμένη τάξη

γι'αυτό το λόγο,αδερφέ μου προλετάριε, με υπερηφάνεια

σου τραγουδάω αυτό το τραγούδι

εμείς είμαστε η επανάσταση..

(vals del obrero-ska-p)