ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ: Μοχλός ιδιωτικοποίησης - υποβάθμισης

Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε από το πρυτανικό συμβούλιο η μείωση της χρηματοδότησης του Δ.Π.Θ κατά 43%, από τον κρατικό προϋπολογισμό, οξύνοντας ακόμα περισσότερο τα προβλήματα μέσα στις σχολές. Αυτό σημαίνει ακόμα μεγαλύτερες ελλείψεις στις υποδομές (αμφιθέατρα, εργαστήρια, υπολογιστικά κέντρα, κτιριακά), σε έμψυχο δυναμικό, είναι χαρακτηρηστικό ότι στα τμήματα Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης και Αρχιτεκτονικής έχει ανοίξει η συζήτηση για σημαντική μείωση των μαθημάτων λόγω αδυναμίας να καλυφθούν τα έξοδα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Περαιτέρω χτύπημα της φοιτητικής μέριμνας, των δωρεάν συγγραμμάτων, αναλώσιμων κτλ. Η κάλυψη αυτών των αναγκών είναι βασική προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για ίδρυση νέων τμημάτων στο ΔΠΘ με τέτοιους όρους.
Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο το ύψος της χρηματοδότησης, αλλά κυρίως το από πού θα εκπορεύονται τα εκπαιδευτικά κονδύλια, πού θα κατευθύνονται και ποιο σκοπό, ποιου τύπου εκπαίδευση θα υπηρετούν. Γιατί όταν οι επιχειρηματίες χρηματοδοτούν εκπαιδευτικές δραστηριότητες το κάνουν περιμένοντας συγκεκριμένα αποτελέσματα που θα αυξήσουν τα κέρδη τους ή θα τους αποφέρουν άλλα οφέλη (π.χ. διαφήμιση, παρέμβαση στις νεανικές συνειδήσεις κ.α.)

Η υποχρηματοδότηση λειτουργεί ως μοχλός πίεσης για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση - επιχειρηματική λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, την κατάργηση της δωρεάν παιδείας, την ένταση των ταξικών φραγμών.

Η υποχρηματοδότηση του ΔΠΘ δεν είναι κάτι καινούργιο ξεκινάει από την υποχρηματοδότηση που βιώνουν στο σύνολό τους τα Ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και γενικά η Παιδεία στη χώρα μας. Προωθείται ακόμα πιο έντονα τα τελευταία χρόνια και οφείλεται στην πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης που ακολουθούν τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Εντείνεται γιατί λήγουν τα χρονοδιαγράμματα της Ε.Ε. να εφαρμοστούν οι νομοί της Μπολόνια, οι αντεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις ( νόμος πλαίσο, αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, μεταπτυχιακά) στην Ελλάδα.

Επιδιώκουν να φτάσουν τα ιδρύματα σε άσχημη κατάσταση έτσι ώστε ο ιδιώτης να έρθει ως «μάννα εξ ουρανού».

Με την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης τα πανεπιστήμια θα αναγκαστούν να αναζητήσουν πόρους από επιχειρηματίες προωθώντας ακόμα περισσότερο την είσοδο των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές. Κανένας επιχειρηματίας δεν επενδύει λεφτά χωρίς να έχει κέρδος, σκοπός τους είναι η δημιουργία φθηνών και ευέλικτων αποφοίτων που θα έχουν μερική γνώση του επιστημονικού αντικειμένου τους, θα αμείβονται με μισθούς πείνας και θα δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μεγάλες είναι και οι συνέπειες στον τομέα της επιστημονικής έρευνας καθώς πλέον η έρευνα δεν γίνεται προς όφελος της κοινωνίας αλλά αποκλειστικά και μόνο προς όφελος των επιχειρήσεων..
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η αξιολόγηση των Ιδρυμάτων είναι άρρηκτα δεμένη με την χρηματοδότηση τους. Αναγκάζονται δηλαδή τα Ιδρύματα και οι Σχολές, κατ’ εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, να δεχθούν μια σειρά από πιέσεις και αλλαγές πάνω στο Πρόγραμμα Σπουδών, τις σχέσεις τους με τις επιχειρήσεις και εν τέλει την λειτουργία τους με τους όρους της αγοράς.
Στρώνουν το έδαφος για την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, εισαγωγή διδάκτρων, σπάσιμο των σπουδών. Την χρονιά που πέρασε με την εφαρμογή του νέου ν.πλαίσιο τα πανεπιστημία πλήρωσαν 10πλάσια τα βιβλία επειδή αναγκάζονται απ’τον νόμο να κλείσουν τα τυπογραφία τους, και να αγοράζουν από ιδιώτες. Ενώ οι φοιτητές τα πήραν λίγες μέρες πριν την εξεταστική.

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να συνδεθούν με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η τακτική της απαξίωσης του δημοσίου τομέα με σκοπό την παράδοση του στις μεγαλοεπιχειρήσεις είναι γνωστή και έχει εφαρμοστεί τόσο στον τομέα της υγείας (ιδιωτικά νοσοκομεία) όσο και στον τομέα της ασφάλισης (ιδιωτικές ασφαλιστικές).
Η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης αποτελεί κύρια κατεύθυνση της ΕΕ την οποία συνυπέγραψαν και εφαρμόζουν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Η εφαρμογή του Νόμου Πλαισίου αποτελεί ουσιαστικά εφαρμογή της ιδιωτικής λειτουργίας των ΑΕΙ, τα Τετραετή Ακαδημαϊκά - Αναπτυξιακά Προγράμματα που καταρτίζουν τα ΑΕΙ αποτελούν μια από τις πτυχές αυτού του αντιεκπαιδευτικού νόμου και είναι ουσιαστικά μέσο μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και μοχλό για να λειτουργούν τα ανώτατα ιδρύματα ως επιχειρήσεις.
Από την πρώτη στιγμή που κατατέθηκε ο Νόμος Πλαίσιο οι δυνάμεις την ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ δίνουν αγώνα για την εφαρμογή του. Τάσσονται υπέρ σε όλες τις πτυχές του που εφαρμόζονται όπως η συμμετοχή σε επιτροπές αξιολόγησης, η συμμετοχή στις προεδρικές και πρυτανικές εκλογές, στην εφαρμογή της λίστας συγγραμμάτων αλλά και στη κατάρτιση των τετραετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Οι θέσεις τους και οι πράξεις τους στρέφονται ξεκάθαρα ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των φοιτητών.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τα ΕΑΑΚ ως πολιτική ουρά τους μέσα στα πανεπιστήμια έχουν ξεκάθαρο τυχοδιωκτικό ρόλο, καθώς αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία των αναδιαρθρώσεων, που δεν είναι άλλη από την ιδιωτική λειτουργία των ΑΕΙ, προβάλλοντας ως κύριο ζήτημα την πειθάρχηση των φοιτητών, βλέποντας σαν εχθρούς τους καθηγητές και όχι τους επιχειρηματίες. Παρά τις κορόνες τους για κατάργηση του Νόμου Πλαισίου στην πράξη βάζουν πλάτες για την εφαρμογή του καθώς υποψήφιοι των κομμάτων τους βάζουν υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές (ο κ. Γρόλλιος – υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έβαλε υποψηφιότητα και εκλέχτηκε πρόεδρος του τμήματος δασκάλων του ΑΠΘ).

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ η υποχρηματοδότηση, η υποβάθμιση και η ιδιωτικοποίηση των σπουδών μας!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΤΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ!

Χρειάζεται να γυρίσουμε την πλάτη σε πολιτικές και λογικές που έχουν δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση. Καταδίκη της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.Σύγκρουση και ρήξη στο σύνολο με την πολιτική της ΕΕ, του κεφαλαίου στη χώρα μας.
ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

· Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία 36/05 που οδηγεί σε αναγνώριση και ισοτιμία των ΚΕΣ με τα ΑΕΙ.
· Να καταργηθεί συνολικά ο νόμος πλαίσιο της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ-ΤΕΙ και της υποβάθμισης των σπουδών και των πτυχίων μας
· Να σταματήσει η αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση που εισάγει τον ανταγωνισμό σχολών και αποφοίτων.
· Να μην εφαρμοστούν οι κατευθύνσεις της Μπολόνια – να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (ΔΟΑΤΑΠ, Διεθνές Πανεπιστήμιο, αξιολόγηση, Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης), που τις υλοποιούν και κάνουν το πρόγραμμα σπουδών λάστιχο και την επιστήμη κλοτσοσκούφι των επιχειρήσεων.
· Γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία τουλάχιστον στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.
· Αναδιαμόρφωση μιας πραγματικά ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν, στην υπηρεσία των αναγκών του λαού και των φοιτητών.
· Δωρεάν σπουδές για όλους τους φοιτητές. Ούτε ευρω για σίτιση-στέγαση, βιβλία, αναλώσιμα!

ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ-ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Η Πανσπουδαστική Κ.Σ. είναι η μόνη δύναμη που αποκάλυψε από την αρχή την πραγματική ρίζα της κρίσης και ότι σε αυτές τις συνθήκες για τους φοιτητές μπαίνει ακόμα πιο επιτακτικά το δίλημμα προσαρμογή ή ρήξη. Απαντά στην πράξη και ξεκάθαρα - χωρίς μισόλογα ή επιλογές σε «μορφές» διαχείρισής δηλαδή στο αν θα την πληρώσει μονομιάς ή με δόσεις - με το βασικό σύνθημα για αντεπίθεση!
Προβάλλουμε τα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών για μόρφωση – δουλειά – ζωή. Δεν αποτελούν γενικόλογα και ανέξοδα συνθήματα, αλλά στόχους πάλης και καθημερινής δράσης με προοπτική. Αφορούν και τον προσανατολισμό της παιδείας, της επιστήμης και της έρευνας στην υπηρεσία των αναγκών των εργαζομένων και του λαού απέναντι στην υποταγή στα κέρδη από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου. Είμαστε σε μόνιμη και ανοιχτή αντιπαράθεση με την πολιτική της Ε.Ε. που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ. Απέναντι σε κάθε παραλλαγή της που δεν αλλάζει την ουσία της.
Η ΠΚΣ στέκεται απέναντι σε κάθε μηχανισμό χειραγώγησης και προώθησης των μέτρων όπως ο στημένος διάλογος και η αξιολόγηση. Ενάντια σε κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στην παιδεία, τους νόμους και τις κατευθύνσεις της Μπολόνια. Βρίσκεται σταθερά μαζί με τους λαούς που αγωνίζονται, τους αγωνιστές που διώκονται. Αναδεικνύει και πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης των φοιτητών, στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής. Επιβεβαιώνεται όταν ενημερώνει και προειδοποιεί για τις συνέπειες των μέτρων που σχεδιάζονται από την κυβέρνηση και την Ε.Ε.
Κάθε φοιτητής γνωρίζει ότι μπορεί να εμπιστευτεί την Πανσπουδαστική Κ.Σ. Αντιπαρατίθεται και αποκαλύπτει το συμβιβασμό και τον τυχοδιωκτισμό των υπόλοιπων δυνάμεων, αλλά και τα μισόλογα και την υποκρισία τους που αποδεικνύεται πιο ανάγλυφα στη διαφορά λόγων και πράξεων. Για παράδειγμα όλες οι άλλες παρατάξεις χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ΕΦΕΕ και στην πράξη κάθε χρόνο από το 1997 τορπιλίζουν τη συγκρότηση του νέου Κ.Σ. Οι αντιπρόσωποί της Πανσπουδαστικής είναι κάθε φορά στις θέσεις τους. Είναι η μοναδική παράταξη πανελλαδικά στο χώρο των ΑΕΙ και ΤΕΙ που προβάλλει ένα διαφορετικό τρόπο ζωής. Την αγωνιστική στάση απέναντι στην εξαγορά, το ρουσφέτι και το σκύψιμο του κεφαλιού. Τον πολιτισμό απέναντι στην υποκουλτούρα. Πρωτοστατεί μαχητικά για να λύνονται τα προβλήματα που δημιουργεί η ελλιπής χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων.
Η ΠΚΣ παλεύει για την ανασυγκρότηση μίας ουσιαστικά Ενιαίας, Ανώτατης εκπαίδευσης αποκλειστικά ΔΗΜΟΣΙΑ και ΔΩΡΕΑΝ για όλους τους φοιτητές. Μιας εκπαίδευσης που θα έχει αποστολή ολόπλευρη μόρφωση και την επιστημονική ειδίκευση, με μόνο σκοπό την εκπλήρωση του κοινωνικού χαρακτήρα της Επιστήμης. Μία Παιδεία που δε θα είναι εμπορεύσιμο προϊόν στα χέρια των λίγων, ούτε δυσβάσταχτο «έξοδο» κάθε λαϊκής οικογένειας.

Παλεύουμε για:

-->ΔΩΡΕΑΝ ΣΠΟΥΔΕΣ για όλους. ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ, ΒΙΒΛΙΑ, ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ! Δωρεάν συγγράμματα για όλους τους φοιτητές. Έκδοση και ανανέωσή τους με κάλυψη των εξόδων από τον κρατικό προϋπολογισμό σε πανεπιστημιακά τυπογραφεία και έγκαιρη διανομή με ευθύνη τους. Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές. Δωρεάν ΠΑΣΟ και δωρεάν μεταφορά στις συγκοινωνίες για όλους τους φοιτητές. Ανάπτυξη όλων των απαραίτητων υποδομών (Σύγχρονα εργαστήρια, βιβλιοθήκες, αναγνωστήρια και εξοπλισμός).
-->Γενναία αύξηση των δαπανών για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό στο 15%.
-->Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε ΑΕΙ.
-->Μέτρα στήριξης των εργαζόμενων φοιτητών. Άδεια με αποδοχές την περίοδο των εξεταστικών και δικαίωμα εναλλακτικών μορφών εξέτασης. Μέτρα στήριξης των άνεργων πτυχιούχων.

ΣΥΝ και ΕΑΑΚ στην υπηρεσία της ΓΣΕΕ

Τα διαπιστευτήρια τους έδωσαν για μία ακόμη φορά ΣΥΝ και ΕΑΑΚ στη ΓΣΕΕ αφού σε συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης διάλεξαν πάλι να βρίσκονται στο πλευρό του συμβιβασμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Στήριξαν για ακόμη μία φορά αυτούς που εμπαίζουν τους εργαζόμενους, που υπογράφουν τις εξευτελιστικές αυξήσεις των 77 λεπτών ημερησίως, τους γνήσιους εκπροσώπους του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Βέβαια δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς, καθώς θα ήταν ... αχαριστία να δαγκώσουν το χέρι που τους ταϊζει. Είναι γνωστές οι ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΕΣ σχέσεις των ΕΑΑΚ με τη ΓΣΕΕ με πιο πρόσφατο το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης που το Εργατικό κέντρο ΠΛΗΡΩΣΕ 300 ευρώ τα ΕΑΑΚ για να κάνουν εκδηλωση από κοινού αλλά και η σιγή ιχθύος που κρατούσαν όσων αφορά το ιδιωτικό πανεπιστήμιο της ΓΣΕΕ. Στην Κομοτηνή με μια φωνή ΕΑΑΚ, ΣΥΝ και ΠΑΣΠ φώναζαν να .. φύγει η κυβέρνηση των σκανδάλων (και να έρθει ποια άραγε????). Παλεύουν όλοι μαζί να παρασύρουν το φοιτητικό κίνημα σε ανώδυνα για το καπιταλιστικό σύστημα μονοπάτια και βγάζουν λάδι την ΓΣΕΕ για τις τεράστιες ευθύνες που φέρει για τις όλο και δυσκολότερες συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων αφού με αυτές τις τακτικές της δίνουν άλλοθι και ... ψήφο εμπιστοσύνης.Αποδυνάμωσε τις δυνάμεις που θέλουν το λαϊκό κίνημα καθηλωμένο, που θέλουν να φορτώσουν την κρίση στην πλάτη των εργαζομένων. Δυνάμωσε το ΠΑΜΕ, την ΠΚΣ, όλες τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που παλεύουν για το αντιιμπεριαλιστικό-αντιμονοπωλιακό μέτωπο.
-ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ-

VENCEREMOS

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ VENCEREMOS!!!

Θα το βρείτε στα τραπεζάκια μας!

Η 1η του Μάη είναι μέρα τιμής των αγώνων της εργατικής τάξης και μέρα έντασης της πάλης μας, σε συνθήκες κρίσης, για να μην πληρώσουμε εμείς και οι οικογένειές μας την κρίση του καπιταλισμού.
Είναι η μέρα που οι εργάτες του Σικάγο το 1886, βγήκαν στους δρόμους και διεκδίκησαν 8 ώρες εργασία, 8 ελεύθερο χρόνο, 8 ώρες ανάπαυση. Με σκληρούς, αιματηρούς αγώνες αυτά τα αιτήματα κατακτήθηκαν. Η ταξική πάλη από τότε έδωσε σημαντικά αποτελέσματα. Οι εργαζόμενοι απέσπασαν σημαντικές κατακτήσεις , ιδιαίτερα εκεί που κατάφεραν έστω για ένα διάστημα να πάρουν την εξουσία. Από τότε και ύστερα κάθε Πρωτομαγιά σε όλο τον κόσμο οι εργάτες απεργούν και διεκδικούν τον πλούτο που παράγουν.
Σήμερα οι φοιτητές και οι σπουδαστές μαζί με τους εργαζόμενους, συνεχίζουν τους αγώνες του Σικάγο το 1886, της Θεσσαλονίκης το 1936, της Καισαριανής το 1944 και ξεδιπλώνουν το νήμα της ταξικής πάλης διεκδικώντας μόρφωση – δουλειά - ζωή σύμφωνα με τις ανάγκες τους, απέναντι στην εξουσία των μονοπωλίων.
ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρχαν τέτοιες και τόσες δυνατότητες ολόπλευρης ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Αντί γι’ αυτό, αυξάνουν οι στρατιές των εξαθλιωμένων, των φτωχών , των ανέργων, των ανασφάλιστων. Οι εργαζόμενοι παράγουν όλο και περισσότερα, όλο και περισσότερο πλούτο και η ζωή τους χειροτερεύει, απολαμβάνουν όλο και λιγότερα. Τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο έχουν γιγαντωθεί τόσο πολύ που μπροστά στο κέρδος τσαλαπατούν ζωές, ισοπεδώνουν δικαιώματα.
Σήμερα που η κρίση χτυπά συθέμελο το καπιταλιστικό σύστημα, σήμερα που οι απολύσεις πολλαπλασιάζονται, που η εργοδοτική τρομοκρατία εντείνεται απέναντι σε όποιον «σηκώνει κεφάλι», σήμερα όπου υποθέσεις σαν αυτή του απολυμένου φοιτητή από τα JUMBO πληθαίνουν, σήμερα που η ανασφάλιστη εργασία αποτελεί «νόμο» για τους νέους, σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, όλοι εμείς, τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, να ξεπεράσουμε κάθε δισταγμό, κάθε φόβο, να αντικρίσουμε τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο, του σταθερού , ανυποχώρητου, ταξικού αγώνα. Η πείρα αποδεικνύει ότι η όλο και μεγαλύτερη ενδυνάμωση του ΠΑΜΕ στους εργασιακούς χώρους, έχει άμεσα αποτελέσματα και κατακτήσεις. Η υπογραφή καλύτερων συλλογικών συμβάσεων, οι ανακλήσεις απολύσεων, δείχνουν πως μόνο ο σταθερός και ανυποχώρητος αγώνας του ΠΑΜΕ, μπορεί να αποτελεί τον όρο για την αντεπίθεση των εργαζομένων.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ – ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. για την απεργία 2 Απρίλη

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΑLΕΧ – PAK ( Ορεστιάδα - ώρα 10.30΄)

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, άνεργοι συνταξιούχοι, νέοι και νέες,
Τώρα είναι η ώρα της μεγάλης ευθύνης, δεν χωράνε δισταγμοί και ταλαντεύσεις. Στην αντιλαϊκή πολιτική, στην καπιταλιστική κρίση, στην επιθετικότητα της πλουτοκρατίας να απαντήσουμε με ΜΑΖΙΚΟ – ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ.
Εργαζόμενοι, οι αιτίες της κρίσης δεν βρίσκονται στην μια ή την άλλη διαχειριστική πολιτική, δεν βρίσκονται στο «νεοφιλελεύθερο μοντέλο», στον «καζινο-καπιταλισμό», στους μισθούς των «golden boys», όπως ισχυρίζονται τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Οι αιτίες της κρίσης βρίσκονται στην καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στην ανάπτυξη που έχει κριτήριο τα κέρδη της πλουτοκρατίας , στην αναρχία της παραγωγής, στην υπερσυσσώρευση κερδών, στη χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Αυτό ζούμε σήμερα, αυτό ζούνε οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Χιλιάδες απολύσεις, υψηλή ανεργία και φτώχεια.
Εργαζόμενοι, γυρίζουμε την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ και μαζί με τον ταξικό συνδικαλισμό, μαζί με το ΠΑΜΕ, διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες μας:
· Πλήρη – σταθερή εργασία. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο.
· Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ , κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ .
· Μέτρα για τη στήριξη των ανέργων.
· Μείωση των επιτοκίων για τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια .
· Διακοπή κάθε πλειστηριασμού και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων για χρέη στεγαστικών δανείων για την κύρια κατοικία.
· Κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατειάς λαϊκής κατανάλωσης και στα καύσιμα.
· Δημόσια κοινωνική ασφάλιση υποχρεωτικά για όλους. Συνταξιοδότηση για τους άνδρες στα 60 και στα 55 για τις γυναίκες . Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε είδους «τζόγο»
· Αποκλειστικά Δημόσια – Δωρεάν Υγεία , Πρόνοια, Παιδεία. Νομιμοποίηση των μεταναστών, ισοτιμία δικαιωμάτων.
· ΟΧΙ στην ποινικοποίηση των αγώνων. Να σταματήσουν οι διώξεις των συνδικαλιστών.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

Σήμερα, συμπληρώνονται 57 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη, στις 30 Μάρτη του 1952. Η κυβέρνηση του Πλαστήρα, το παλάτι, το στρατιωτικό και παραστρατιωτικό κατεστημένο, τα «κεντροαριστερά» και τα «κεντροδεξιά» όργανα της αμερικανοδουλείας, εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη για έναν και μόνο λόγο: Επειδή ήταν κομμουνιστής, επειδή ήταν στέλεχος του ΚΚΕ.
Ο Μπελογιάννης, γνωρίζοντας ότι εκτός από τους στρατοδίκες του, κάποια στιγμή θα είχε να αντιμετωπίσει και τους «τιμητές» του, όλους αυτούς τους πρασινορόζ και κάθε λογής απόχρωσης σφετεριστές των αγώνων των άλλων, το είχε ξεκαθαρίσει:
«Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών... Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
Αυτά τα λόγια δόνησαν το στρατοδικείο, το Νοέμβρη του 1951. Αυτά τα λόγια δονούν σήμερα και πάντα όλες τις καρδιές. Τις καρδιές όλων εκείνων που δεν κάνουν «δήλωση μετανοίας» και που ξέρουν ότι το μόνο που αξίζει σε εκείνους που μάταια αναζητούν τη «δικαίωση» των δικών τους «δηλώσεων αποκήρυξης» στον Μπελογιάννη είναι η περιφρόνηση.