Πανσπουδαστικη Κινηση Συνεργασιας Ορεστιαδα

Η 1η του Μάη είναι μέρα τιμής των αγώνων της εργατικής τάξης και μέρα έντασης της πάλης μας, σε συνθήκες κρίσης, για να μην πληρώσουμε εμείς και οι οικογένειές μας την κρίση του καπιταλισμού.
Είναι η μέρα που οι εργάτες του Σικάγο το 1886, βγήκαν στους δρόμους και διεκδίκησαν 8 ώρες εργασία, 8 ελεύθερο χρόνο, 8 ώρες ανάπαυση. Με σκληρούς, αιματηρούς αγώνες αυτά τα αιτήματα κατακτήθηκαν. Η ταξική πάλη από τότε έδωσε σημαντικά αποτελέσματα. Οι εργαζόμενοι απέσπασαν σημαντικές κατακτήσεις , ιδιαίτερα εκεί που κατάφεραν έστω για ένα διάστημα να πάρουν την εξουσία. Από τότε και ύστερα κάθε Πρωτομαγιά σε όλο τον κόσμο οι εργάτες απεργούν και διεκδικούν τον πλούτο που παράγουν.
Σήμερα οι φοιτητές και οι σπουδαστές μαζί με τους εργαζόμενους, συνεχίζουν τους αγώνες του Σικάγο το 1886, της Θεσσαλονίκης το 1936, της Καισαριανής το 1944 και ξεδιπλώνουν το νήμα της ταξικής πάλης διεκδικώντας μόρφωση – δουλειά - ζωή σύμφωνα με τις ανάγκες τους, απέναντι στην εξουσία των μονοπωλίων.
ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρχαν τέτοιες και τόσες δυνατότητες ολόπλευρης ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Αντί γι’ αυτό, αυξάνουν οι στρατιές των εξαθλιωμένων, των φτωχών , των ανέργων, των ανασφάλιστων. Οι εργαζόμενοι παράγουν όλο και περισσότερα, όλο και περισσότερο πλούτο και η ζωή τους χειροτερεύει, απολαμβάνουν όλο και λιγότερα. Τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο έχουν γιγαντωθεί τόσο πολύ που μπροστά στο κέρδος τσαλαπατούν ζωές, ισοπεδώνουν δικαιώματα.
Σήμερα που η κρίση χτυπά συθέμελο το καπιταλιστικό σύστημα, σήμερα που οι απολύσεις πολλαπλασιάζονται, που η εργοδοτική τρομοκρατία εντείνεται απέναντι σε όποιον «σηκώνει κεφάλι», σήμερα όπου υποθέσεις σαν αυτή του απολυμένου φοιτητή από τα JUMBO πληθαίνουν, σήμερα που η ανασφάλιστη εργασία αποτελεί «νόμο» για τους νέους, σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, όλοι εμείς, τα παιδιά των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, να ξεπεράσουμε κάθε δισταγμό, κάθε φόβο, να αντικρίσουμε τη μόνη ρεαλιστική διέξοδο, του σταθερού , ανυποχώρητου, ταξικού αγώνα. Η πείρα αποδεικνύει ότι η όλο και μεγαλύτερη ενδυνάμωση του ΠΑΜΕ στους εργασιακούς χώρους, έχει άμεσα αποτελέσματα και κατακτήσεις. Η υπογραφή καλύτερων συλλογικών συμβάσεων, οι ανακλήσεις απολύσεων, δείχνουν πως μόνο ο σταθερός και ανυποχώρητος αγώνας του ΠΑΜΕ, μπορεί να αποτελεί τον όρο για την αντεπίθεση των εργαζομένων.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ – ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ