Πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε από το πρυτανικό συμβούλιο η μείωση της χρηματοδότησης του Δ.Π.Θ κατά 43%, από τον κρατικό προϋπολογισμό, οξύνοντας ακόμα περισσότερο τα προβλήματα μέσα στις σχολές. Αυτό σημαίνει ακόμα μεγαλύτερες ελλείψεις στις υποδομές (αμφιθέατρα, εργαστήρια, υπολογιστικά κέντρα, κτιριακά), σε έμψυχο δυναμικό, είναι χαρακτηρηστικό ότι στα τμήματα Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης και Αρχιτεκτονικής έχει ανοίξει η συζήτηση για σημαντική μείωση των μαθημάτων λόγω αδυναμίας να καλυφθούν τα έξοδα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Περαιτέρω χτύπημα της φοιτητικής μέριμνας, των δωρεάν συγγραμμάτων, αναλώσιμων κτλ. Η κάλυψη αυτών των αναγκών είναι βασική προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για ίδρυση νέων τμημάτων στο ΔΠΘ με τέτοιους όρους.
Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο το ύψος της χρηματοδότησης, αλλά κυρίως το από πού θα εκπορεύονται τα εκπαιδευτικά κονδύλια, πού θα κατευθύνονται και ποιο σκοπό, ποιου τύπου εκπαίδευση θα υπηρετούν. Γιατί όταν οι επιχειρηματίες χρηματοδοτούν εκπαιδευτικές δραστηριότητες το κάνουν περιμένοντας συγκεκριμένα αποτελέσματα που θα αυξήσουν τα κέρδη τους ή θα τους αποφέρουν άλλα οφέλη (π.χ. διαφήμιση, παρέμβαση στις νεανικές συνειδήσεις κ.α.)
Η υποχρηματοδότηση λειτουργεί ως μοχλός πίεσης για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση - επιχειρηματική λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, την κατάργηση της δωρεάν παιδείας, την ένταση των ταξικών φραγμών.
Η υποχρηματοδότηση του ΔΠΘ δεν είναι κάτι καινούργιο ξεκινάει από την υποχρηματοδότηση που βιώνουν στο σύνολό τους τα Ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και γενικά η Παιδεία στη χώρα μας. Προωθείται ακόμα πιο έντονα τα τελευταία χρόνια και οφείλεται στην πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης που ακολουθούν τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Εντείνεται γιατί λήγουν τα χρονοδιαγράμματα της Ε.Ε. να εφαρμοστούν οι νομοί της Μπολόνια, οι αντεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις ( νόμος πλαίσο, αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, μεταπτυχιακά) στην Ελλάδα.
Επιδιώκουν να φτάσουν τα ιδρύματα σε άσχημη κατάσταση έτσι ώστε ο ιδιώτης να έρθει ως «μάννα εξ ουρανού».
Με την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης τα πανεπιστήμια θα αναγκαστούν να αναζητήσουν πόρους από επιχειρηματίες προωθώντας ακόμα περισσότερο την είσοδο των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές. Κανένας επιχειρηματίας δεν επενδύει λεφτά χωρίς να έχει κέρδος, σκοπός τους είναι η δημιουργία φθηνών και ευέλικτων αποφοίτων που θα έχουν μερική γνώση του επιστημονικού αντικειμένου τους, θα αμείβονται με μισθούς πείνας και θα δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μεγάλες είναι και οι συνέπειες στον τομέα της επιστημονικής έρευνας καθώς πλέον η έρευνα δεν γίνεται προς όφελος της κοινωνίας αλλά αποκλειστικά και μόνο προς όφελος των επιχειρήσεων..
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η αξιολόγηση των Ιδρυμάτων είναι άρρηκτα δεμένη με την χρηματοδότηση τους. Αναγκάζονται δηλαδή τα Ιδρύματα και οι Σχολές, κατ’ εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, να δεχθούν μια σειρά από πιέσεις και αλλαγές πάνω στο Πρόγραμμα Σπουδών, τις σχέσεις τους με τις επιχειρήσεις και εν τέλει την λειτουργία τους με τους όρους της αγοράς.
Στρώνουν το έδαφος για την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, εισαγωγή διδάκτρων, σπάσιμο των σπουδών. Την χρονιά που πέρασε με την εφαρμογή του νέου ν.πλαίσιο τα πανεπιστημία πλήρωσαν 10πλάσια τα βιβλία επειδή αναγκάζονται απ’τον νόμο να κλείσουν τα τυπογραφία τους, και να αγοράζουν από ιδιώτες. Ενώ οι φοιτητές τα πήραν λίγες μέρες πριν την εξεταστική.
Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να συνδεθούν με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η τακτική της απαξίωσης του δημοσίου τομέα με σκοπό την παράδοση του στις μεγαλοεπιχειρήσεις είναι γνωστή και έχει εφαρμοστεί τόσο στον τομέα της υγείας (ιδιωτικά νοσοκομεία) όσο και στον τομέα της ασφάλισης (ιδιωτικές ασφαλιστικές).
Η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης αποτελεί κύρια κατεύθυνση της ΕΕ την οποία συνυπέγραψαν και εφαρμόζουν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Η εφαρμογή του Νόμου Πλαισίου αποτελεί ουσιαστικά εφαρμογή της ιδιωτικής λειτουργίας των ΑΕΙ, τα Τετραετή Ακαδημαϊκά - Αναπτυξιακά Προγράμματα που καταρτίζουν τα ΑΕΙ αποτελούν μια από τις πτυχές αυτού του αντιεκπαιδευτικού νόμου και είναι ουσιαστικά μέσο μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και μοχλό για να λειτουργούν τα ανώτατα ιδρύματα ως επιχειρήσεις.
Από την πρώτη στιγμή που κατατέθηκε ο Νόμος Πλαίσιο οι δυνάμεις την ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ δίνουν αγώνα για την εφαρμογή του. Τάσσονται υπέρ σε όλες τις πτυχές του που εφαρμόζονται όπως η συμμετοχή σε επιτροπές αξιολόγησης, η συμμετοχή στις προεδρικές και πρυτανικές εκλογές, στην εφαρμογή της λίστας συγγραμμάτων αλλά και στη κατάρτιση των τετραετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Οι θέσεις τους και οι πράξεις τους στρέφονται ξεκάθαρα ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των φοιτητών.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τα ΕΑΑΚ ως πολιτική ουρά τους μέσα στα πανεπιστήμια έχουν ξεκάθαρο τυχοδιωκτικό ρόλο, καθώς αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία των αναδιαρθρώσεων, που δεν είναι άλλη από την ιδιωτική λειτουργία των ΑΕΙ, προβάλλοντας ως κύριο ζήτημα την πειθάρχηση των φοιτητών, βλέποντας σαν εχθρούς τους καθηγητές και όχι τους επιχειρηματίες. Παρά τις κορόνες τους για κατάργηση του Νόμου Πλαισίου στην πράξη βάζουν πλάτες για την εφαρμογή του καθώς υποψήφιοι των κομμάτων τους βάζουν υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές (ο κ. Γρόλλιος – υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έβαλε υποψηφιότητα και εκλέχτηκε πρόεδρος του τμήματος δασκάλων του ΑΠΘ).
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ η υποχρηματοδότηση, η υποβάθμιση και η ιδιωτικοποίηση των σπουδών μας!
Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο το ύψος της χρηματοδότησης, αλλά κυρίως το από πού θα εκπορεύονται τα εκπαιδευτικά κονδύλια, πού θα κατευθύνονται και ποιο σκοπό, ποιου τύπου εκπαίδευση θα υπηρετούν. Γιατί όταν οι επιχειρηματίες χρηματοδοτούν εκπαιδευτικές δραστηριότητες το κάνουν περιμένοντας συγκεκριμένα αποτελέσματα που θα αυξήσουν τα κέρδη τους ή θα τους αποφέρουν άλλα οφέλη (π.χ. διαφήμιση, παρέμβαση στις νεανικές συνειδήσεις κ.α.)
Η υποχρηματοδότηση λειτουργεί ως μοχλός πίεσης για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση - επιχειρηματική λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης, την κατάργηση της δωρεάν παιδείας, την ένταση των ταξικών φραγμών.
Η υποχρηματοδότηση του ΔΠΘ δεν είναι κάτι καινούργιο ξεκινάει από την υποχρηματοδότηση που βιώνουν στο σύνολό τους τα Ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και γενικά η Παιδεία στη χώρα μας. Προωθείται ακόμα πιο έντονα τα τελευταία χρόνια και οφείλεται στην πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης που ακολουθούν τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Εντείνεται γιατί λήγουν τα χρονοδιαγράμματα της Ε.Ε. να εφαρμοστούν οι νομοί της Μπολόνια, οι αντεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις ( νόμος πλαίσο, αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, μεταπτυχιακά) στην Ελλάδα.
Επιδιώκουν να φτάσουν τα ιδρύματα σε άσχημη κατάσταση έτσι ώστε ο ιδιώτης να έρθει ως «μάννα εξ ουρανού».
Με την μείωση της κρατικής χρηματοδότησης τα πανεπιστήμια θα αναγκαστούν να αναζητήσουν πόρους από επιχειρηματίες προωθώντας ακόμα περισσότερο την είσοδο των επιχειρήσεων μέσα στις σχολές. Κανένας επιχειρηματίας δεν επενδύει λεφτά χωρίς να έχει κέρδος, σκοπός τους είναι η δημιουργία φθηνών και ευέλικτων αποφοίτων που θα έχουν μερική γνώση του επιστημονικού αντικειμένου τους, θα αμείβονται με μισθούς πείνας και θα δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μεγάλες είναι και οι συνέπειες στον τομέα της επιστημονικής έρευνας καθώς πλέον η έρευνα δεν γίνεται προς όφελος της κοινωνίας αλλά αποκλειστικά και μόνο προς όφελος των επιχειρήσεων..
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια η αξιολόγηση των Ιδρυμάτων είναι άρρηκτα δεμένη με την χρηματοδότηση τους. Αναγκάζονται δηλαδή τα Ιδρύματα και οι Σχολές, κατ’ εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, να δεχθούν μια σειρά από πιέσεις και αλλαγές πάνω στο Πρόγραμμα Σπουδών, τις σχέσεις τους με τις επιχειρήσεις και εν τέλει την λειτουργία τους με τους όρους της αγοράς.
Στρώνουν το έδαφος για την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, εισαγωγή διδάκτρων, σπάσιμο των σπουδών. Την χρονιά που πέρασε με την εφαρμογή του νέου ν.πλαίσιο τα πανεπιστημία πλήρωσαν 10πλάσια τα βιβλία επειδή αναγκάζονται απ’τον νόμο να κλείσουν τα τυπογραφία τους, και να αγοράζουν από ιδιώτες. Ενώ οι φοιτητές τα πήραν λίγες μέρες πριν την εξεταστική.
Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχουν δηλώσει ξεκάθαρα ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να συνδεθούν με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η τακτική της απαξίωσης του δημοσίου τομέα με σκοπό την παράδοση του στις μεγαλοεπιχειρήσεις είναι γνωστή και έχει εφαρμοστεί τόσο στον τομέα της υγείας (ιδιωτικά νοσοκομεία) όσο και στον τομέα της ασφάλισης (ιδιωτικές ασφαλιστικές).
Η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης αποτελεί κύρια κατεύθυνση της ΕΕ την οποία συνυπέγραψαν και εφαρμόζουν τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ. Η εφαρμογή του Νόμου Πλαισίου αποτελεί ουσιαστικά εφαρμογή της ιδιωτικής λειτουργίας των ΑΕΙ, τα Τετραετή Ακαδημαϊκά - Αναπτυξιακά Προγράμματα που καταρτίζουν τα ΑΕΙ αποτελούν μια από τις πτυχές αυτού του αντιεκπαιδευτικού νόμου και είναι ουσιαστικά μέσο μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης και μοχλό για να λειτουργούν τα ανώτατα ιδρύματα ως επιχειρήσεις.
Από την πρώτη στιγμή που κατατέθηκε ο Νόμος Πλαίσιο οι δυνάμεις την ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ δίνουν αγώνα για την εφαρμογή του. Τάσσονται υπέρ σε όλες τις πτυχές του που εφαρμόζονται όπως η συμμετοχή σε επιτροπές αξιολόγησης, η συμμετοχή στις προεδρικές και πρυτανικές εκλογές, στην εφαρμογή της λίστας συγγραμμάτων αλλά και στη κατάρτιση των τετραετών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Οι θέσεις τους και οι πράξεις τους στρέφονται ξεκάθαρα ενάντια στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των φοιτητών.
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τα ΕΑΑΚ ως πολιτική ουρά τους μέσα στα πανεπιστήμια έχουν ξεκάθαρο τυχοδιωκτικό ρόλο, καθώς αφήνουν στο απυρόβλητο την ουσία των αναδιαρθρώσεων, που δεν είναι άλλη από την ιδιωτική λειτουργία των ΑΕΙ, προβάλλοντας ως κύριο ζήτημα την πειθάρχηση των φοιτητών, βλέποντας σαν εχθρούς τους καθηγητές και όχι τους επιχειρηματίες. Παρά τις κορόνες τους για κατάργηση του Νόμου Πλαισίου στην πράξη βάζουν πλάτες για την εφαρμογή του καθώς υποψήφιοι των κομμάτων τους βάζουν υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές (ο κ. Γρόλλιος – υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έβαλε υποψηφιότητα και εκλέχτηκε πρόεδρος του τμήματος δασκάλων του ΑΠΘ).
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ η υποχρηματοδότηση, η υποβάθμιση και η ιδιωτικοποίηση των σπουδών μας!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΤΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ!
Χρειάζεται να γυρίσουμε την πλάτη σε πολιτικές και λογικές που έχουν δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση. Καταδίκη της πολιτικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.Σύγκρουση και ρήξη στο σύνολο με την πολιτική της ΕΕ, του κεφαλαίου στη χώρα μας.
ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
· Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία 36/05 που οδηγεί σε αναγνώριση και ισοτιμία των ΚΕΣ με τα ΑΕΙ.
· Να καταργηθεί συνολικά ο νόμος πλαίσιο της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ-ΤΕΙ και της υποβάθμισης των σπουδών και των πτυχίων μας
· Να σταματήσει η αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση που εισάγει τον ανταγωνισμό σχολών και αποφοίτων.
· Να μην εφαρμοστούν οι κατευθύνσεις της Μπολόνια – να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (ΔΟΑΤΑΠ, Διεθνές Πανεπιστήμιο, αξιολόγηση, Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης), που τις υλοποιούν και κάνουν το πρόγραμμα σπουδών λάστιχο και την επιστήμη κλοτσοσκούφι των επιχειρήσεων.
· Γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία τουλάχιστον στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.
· Αναδιαμόρφωση μιας πραγματικά ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν, στην υπηρεσία των αναγκών του λαού και των φοιτητών.
· Δωρεάν σπουδές για όλους τους φοιτητές. Ούτε ευρω για σίτιση-στέγαση, βιβλία, αναλώσιμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου